Zasady ogólne i odliczenie częściowe
Ogólnie przyjętą zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w przepisach ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to przysługuje wyłącznie podatnikom posiadających status czynnego podatnika VAT. Konieczna jest zatem rejestracja w urzędzie skarbowym poprzez złożenie formularza VAT-R.
Schody zaczynają się gdy podatnik obok czynności opodatkowanych, czyli tych których prawo do odliczenia podatku VAT dotyczy, wykonują również czynności zwolnione z podatku. Podatnicy, którzy posiadają status podatników VAT zwolnionych nie mają bowiem prawa do odliczenia podatku VAT. Z pewnymi wyjątkami, kiedy np. zwolnienie nie obejmuje nabycia złota inwestycyjnego od podatnika który zrezygnował ze zwolnienia. W takiej sytuacji podatnik powinien przyporządkowywać zakupy do wykonywanych przez siebie czynności opodatkowanych. Musi to zrobić by móc prawidłowo odliczyć podatek VAT. Prawo do odliczenia podatku przysługuje tylko w tej części, w której zakup służy czynnościom opodatkowanym.
Proporcjonalne odliczenie podatku VAT
Kolejne schody zaczynają się, gdy podatnik nie jest w stanie wyodrębnić zakupów, które służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Konieczne jest zatem ustalenie proporcji, tzw. współczynnika sprzedaży.
Współczynnik sprzedaży pokaże nam jaki jest udział rocznego obrotu z tytułu czynności w związku z którymi przysługuje nam prawo do odliczenia VAT w całkowitym obrocie. Mówimy o obrocie uzyskanym ze wszystkich czynności (w związku z którymi przysługuje i nie przysługuje nam prawo do odliczenia VAT).
Współczynnik określa się procentowo. Robisz to w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja. Wyliczoną proporcję należy wówczas zaokrąglić w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Przy ustalaniu obrotu nie uwzględnia się:
- Dostawy towarów i usług zaliczonych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji,
- Gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów zaliczonych do środków trwałych,
- Pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości,
- Pomocniczych transakcji finansowych,
- Usług wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12, 38-41 w zakresie w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
Przy ustalaniu proporcji nie uwzględniamy kwot podatku.
Proporcja szacunkowa
Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli żadnego obrotu albo u których obrót ten nie przekroczył 30 000 zł. Ewentualnie ci którzy uznali, że kwota obrotu byłaby niereprezentatywna wyliczają proporcję szacunkową. Proporcja szacunkowa opiera się na prognozie, która musi być uzgodniona z naczelnikiem urzędu skarbowego (w formie protokołu).
Wyniki proporcji
Jeżeli wyliczona przez nas proporcja przekracza 98% oraz podatek naliczony niepodlegający odliczeniu był niższy niż 500 zł w takim przypadku podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%.
Jeżeli jednak, proporcja nie przekroczyła 2% to podatnik ma prawo uznać, że proporcja wynosi 0%.
W konsekwencji powyższego warto mieć na uwadze jak wygląda struktura twoich przychodów.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }